Japan. En dat was het dan.

Afgelopen twee weken zaten bomvol hoge pieken en diepe dalen. Er is zo ontzettend veel gebeurd in deze bizarre periode. Ik zou het allemaal graag met jullie delen, maar ik heb er nu simpelweg de tijd niet voor om dat zo uitgebreid te doen als ik zou willen. Jullie zullen er later in het verhaal achterkomen waarom dat zo is. Wat nu volgt is een korte terugblik op een roerige periode. 

Direct alle foto’s zien? Klik dan hier!

Fascinerend Tokyo
Zelden heb ik zoveel geluk gehad. Twee weken geleden stapte ik in het vliegtuig vanuit Zuid-Korea naar Japan met de opgeluchte gedachte dat er geen travelban vanuit Zuid-Korea was ingesteld. Iets waar ik al de hele week over aan het F5-en was. Nog geen uur na mijn aankomst plopte er een push-melding omhoog ‘Japan gaat een 14-daagse quarantine periode instellen voor iedereen die aankomt vanuit Zuid-Korea’. Een vlucht van een uur later en mijn reis had er totaal anders uitgezien…

Met een opgelucht gevoel van hier tot aan Tokyo bracht ik de eerste paar dagen door in de Japanse hoofdstad. Direct ondergedompeld in een geweldig straatbeeld van structuur,  kleur, fleurigheid en techniek. Het is echt bizar hoe een stad als Tokyo kan verschillen ten opzichte van andere steden die ik in mijn trip in Azië heb gezien. Bijvoorbeeld Manilla (Filipijnen), waar chaos, drukte en vuiligheid het straatbeeld bepalen. In niets laten deze steden zich met elkaar vergelijken. Logisch natuurlijk ook wel gezien het enorme verschil in welvaart, maar Tokyo laat op deze manier een verpletterende indruk op mij achter tijdens de eerste dagen.

 

Op mijn tweede dag in Japan sloot ik aan bij de ‘One Life’ groep. Met een groep van tien mede-reizigers zouden we tien dagen gaan rondtrekken door Japan. Dit was in het begin best wel even spannend, aangezien ik nog nooit eerder zo lang in groepsverband heb rondgetrokken. Maar het bleek uiteindelijk een fantastische keuze! Ik kwam terecht in een erg leuke groep mensen waarmee ik ontzettend leuke avonturen heb beleefd. Soms was het wel even aanpoten, aangezien ik de enige was die niet Engels als moedertaal had. En geloof mij, dan is een gesprek tussen een Australiër, Schot en Welshman best wel eens lastig te volgen. Gelukkig was daar alle begrip voor en ging dat al snel beter. 

Wij verbleven als groep in totaal drie dagen in Tokyo. Hierin stond onder andere het onderdeel ‘Sushi-class’ op het programma. En mijn hemel, wat was dat lekker. Nooit gedacht dat iets wat ik zelf kon maken zo goed kon zijn. Verder brachten we een bezoek aan prachtige tempels, een VR-Park en aan één van de massieve gamehallen die Tokyo rijk is. Dat laatste was voor mij één van de hoogtepunten van mijn reis in Japan. Het is waanzinnig om te zien wat er gebeurd in deze hallen. Japanners gaan werkelijk helemaal los op dansvloeren, dj-sets, keyboards en drumtoestellen. Allemaal virtueel aangestuurd of ondersteund natuurlijk. De snelheid van de bewegingen waren totaal bizar. Hevig zweetend deden ze er alles aan om de highscore te verbeteren. Ontzettend leuk om deze kant van de normaal zo timide ogende Japanners te zien. 

De gamehallen waren een goede reflectie van hoe bepaalde wijken er in Tokyo uitzagen; volop kleuren, geluiden, drukte en vooral heel erg veel anime. Het was fantastisch om bepaalde wijken door te lopen en aan elke kant weer iets nieuws opvallends te ontdekken. Vooral de anime factor leverde daar een grote bijdrage aan. Voor mensen die niet precies weten wat het inhoud; anime is een geanimeerde tekenstijl die vooral in televisieseries wordt toegepast (denk aan Pokémon). Het kent een beetje een kinderlijk imago. In Tokyo lijkt het voor sommigen bijna een manier van leven te zijn. Proppers voor cafe’s zijn verkleed als hen en winkel-merchandise bestaat voor 70 procent uit anime-figuren. Zelfs communicatie naar de bevolking toe wordt vaak toegepast middels anime stijl, of het nu gaat om openingstijden van restaurants of handen wassen voor bestrijding van het Corona-virus. 

Rustiek Hakone
Na drie dagen Tokyo trokken we verder richting Hakone. Een enorm verschil met Tokyo. Hakone was een klein Japans dorpje waar het straatbeeld gesierd werd door ontzettend veel Bonsai-bomen en de typische Japanse huisjes. Ook kon je her en der al wat bloeiende en knalroze kersenbloesem-bomen vinden. Vanuit Hakone trokken we richting een uitkijkpunt op Mount Fuji. Wij hadden het enorme geluk dat het helder weer was en we de joekel van een berg konden zien. Het was een geweldig gezicht. Toch voelde ik mij er wel een beetje een Chinees. Het was namelijk naar het uitgangspunt, fotootje maken en vijf minuten later weer wegrijden. Op zo’n moment blijkt wel dat er niet alleen voordelen aan een groepstour zitten. 

Tempelachtig Takayama
Vanuit Hakone gingen we met de bullet train verder naar Takayama. Dat was een zeer bijzondere evenaring. De bullet train is de snelste trein ter wereld en kan 280 km per uur halen. Hoe snel dat is merk je pas als je op het station staat en er één voorbijraast. Wat een tempo! Op dit moment is Japan in een strijd met China beland over wie de snelste trein ter wereld kan maken. Ze schijnen een concept te maken voor een trein van 400 (!!) km per uur.. En in het land van de techniek geloof ik absoluut dat dat gaat lukken.  

Goed, even terug naar Takayama. In dit kleine dorpje hadden we de beste slaapplaats van mijn hele tour; in een prachtige tempel. In een geweldige omgeving met een oase van rust en elektrische dekens, het kon werkelijk niet beter. De mislukte chanting en meditatie van de dag erna kon daar weinig aan af doen. Al werd wel even pijnlijk duidelijk hoe weinig flexibiliteit mijn lichaam bezit. 

Kyoto en Osaka
De laatste paar dagen van de tour sloten wij af in Kyoto en Osaka. Plaatsen die op hun geheel eigen wijze prachtige dingen te bieden hadden. Vooral de tempels rondom Kyoto waren werkelijk geweldig. Met als absoluut hoogtepunt de gouden tempel. Een florerende tempel in een omgeving waar je u tegen zegt. Naast het bezoeken van de tempels stond ook een Kendo-klas op het programma in Kyoto. Dit bleek echt een schot in de roos. Het was geweldig om gehuld in een prachtig kostuum de groepsgenoten te kunnen uitdagen met stokvechten. Al was dat laatste helaas niet zo heel succesvol. De laatste dagen sloten we af met een wilde-karaoke avond. Backstreet’s back allright! 

Problemen
Richting het eind van de tour was ik helaas niet meer altijd in staat om alle activiteiten mee te doen. Dit had alles te maken met het regelen van dingen dankzij het Corona-virus. Nepal zou namelijk mijn volgende trip worden. Hét hoogtepunt, zoals ik een paar maanden geleden al omschreef in mijn eerste blog. Je kunt het al raden; het gaat niet gebeuren. Een week geleden sijpelden de eerste berichten naar buiten dat het vrijwel onmogelijk was voor buitenlanders nog in Nepal te geraken. Daar kwam nog eens het bericht bij dat de Mount-Everest volledig afgesloten zou gaan worden. Vreselijk kloten natuurlijk, maar het is simpelweg niet anders. 

Wat misschien wel het meest vervelende is, is het totale gebrek aan informatie en communicatie in de Aziatische landen. De laatste dagen van mijn Japan-tour heb ik vrijwel niets anders gedaan dan contact zoeken met instanties die niet op mij reageerden of geen antwoord hadden op mijn vragen. Zelfs het reisbureau is amper in staat mij te ondersteunen. Het maakt mij behoorlijk radeloos zo af en toe. 

Wat nu? 
Toen ik de vorige alinea schreef, was ik nog vol hoop om mijn reis eventueel voort te zetten in Singapore, Maleisië of Nieuw-Zeeland. Helaas heeft de realiteit de hoop ingehaald en heb ik moeten besluiten een eind te maken aan mijn reis. Vreselijk kloten en een ontzettend moeilijke beslissing. Maar er is simpelweg geen andere optie meer. Alle landen hebben restricties ingesteld en/of hebben rondreizen simpelweg onmogelijk gemaakt. Niet voor niets is er een algeheel negatief reisadvies voor de gehele wereld. Ook de thuissituatie heeft bijgedragen aan de keuze om te stoppen.

Komende vrijdag zal ik hopelijk landen in Nederland. Vervolgens zal ik twee weken in isolatie gaan. Wat er daarna volgt? Geen idee. Eén ding weet ik wel zeker: ooit kom ik terug om af te maken waar ik mee bezig was, ’s werelds mooiste plekjes ontdekken!

Alle foto’s bekijken? Klik dan hier!